Kryzys wieku sredniego

Kryzysem wieku średniego bywa nazywany ten okres w życiu człowieka, w którym osiąga on połowę z oczekiwanego przez siebie czasu życia. Dotyczy zazwyczaj mężczyzn, choć nie jest to regułą. Często zapadają na niego panowie, którzy z natury są wrażliwi, lub – mieli trudne dzieciństwo, albo mają problemy ze zdrowiem (nasilające się w średnim wieku). Zazwyczaj nie występuje samoistnie, lecz jest wywoływany przez określone wydarzenia. Kryzys wieku średniego może na przykład towarzyszyć menopauzie u kobiet czy andropauzie u mężczyzn (nie jest jednak z nimi tożsamy!). Czynnikiem wyzwalającym kryzys może być również śmierć lub ciężka choroba bliskiej osoby. Kryzys wieku średniego sam nie jest chorobą – lecz okresem przejściowym (o mniejszym lub większym nasileniu symptomów). Objawami kryzysu średniego mogą być : poczucie samotności, nagły pociąg do alkoholu, przygnębienie, niezadowolenie, poszukiwanie innych partnerów seksualnych niż obecny (młodszych), chęć ucieczki przed odpowiedzialnością. Często kryzys wieku średniego może łączyć się z niestabilnością emocjonalną, depresją. Nie sposób go wyleczyć, w klasycznym rozumieniu tego słowa. Zazwyczaj możliwe jest tylko przeczekanie jego objawów. Kryzys wieku średniego nie jest jednak tak powszechny jak mogłoby się wydawać. Jego efektem może być przewartościowanie dotychczasowych priorytetów – zmiana pracy, zakończenie małżeństwa, wyjazd za granicę.